Dit keer dobbert Peter van der Heijdt door met zinkende en drijvende brokjes
Peter dobbert door... met zinkende en drijvende brokjes.
Mijn vorige bijdrage ging over vijvervissen in Lelystad. Ik kocht daar een zak minipellets om mee te voeren. In mijn viskist had ik ook nog pellet-o´s van diverse smaken zitten. Een goede reden om dit spul eens aan een nader onderzoek te onderwerpen.
De eerste aanzet was tijdens een viswedstrijd van mijn club in de Delft te Assendelft. Ik lootte op een breed stuk. Op zich mooi voor de matchhengel, maar ik had me slecht voorbereid ( concert van De Dijk en veel te laat naar bed) en bedacht dat een method-feeder wellicht makkelijker en effectiever zou zijn. Met een paar gewone korfjes legde ik een voerstek aan bij een leliebed tegenover me. Daarna een method-feeder in de speld hangen met een pellet aan een 10 cm onderlijn, en vissen maar. Ik kreeg 9 aanbeten op een crab-pellet, waarvan ik er 6 verzilverde. De gemiste vissen waren mijn fout, ik sloeg aan op een slap vallende lijn. Moet je niet doen, de vis heeft zich namelijk al gehaakt op de feeder. Door aan te slaan tik je de haak uit de bek. Wat dus ook gebeurde. Ondanks deze fout werd ik toch winnaar van de B-groep. Nice.
( Vismaat Joost met een mooie schub aan de korst gevangen)
De Delft is een typisch natuurwater waar ook veel op karper wordt gevist. Zo'n zelfde water is het Maalwater in Heiloo. Een water waar ik vroeger veel viste, voornamelijk op zeelt en brasem. Op een mooie avond begin juni trok ik hierheen met mijn vismaat Joost, gewapend met drijvende kattenbrokjes. Dit keer waren het vooral grote voorns die interesse toonden, en tegen de schemer kwamen er zelfs brasems de brokken slurpen. De vissen zijn hier niet echt op gebouwd en zo kwamen er diverse dikke hoge brasemruggen uit het water. Ik viste met een matchhengel met een halibut-pellet 30 cm onder de dobber. Elke inzet op dit ruim anderhalve meter diepe water leverde een dikke blankvoorn op, en zelfs een brasem van een halve meter pakte kort onder het oppervlak. Topvis van de avond was toch wel de hybride blankvoorn-brasem van ruim 35 cm, die vocht als een beer. Hoewel, de karper van Joost aan de korst was natuurlijk nog veel mooier!
Gevoed door dit succes togen zoon Lex en ik een week later weer naar deze stek. Lex met de method-feeder op de vrijloop en elektronische verklikker. Ik ging met mijn nieuwe ultralight match op de bodem met crab-pellets. Lex had een voerstek, ik voerde mijn eigen plekje met alleen de krill-pellets uit Lelystad. Na eerst wederom een mooie blankvoorn-brasem hybride te vangen, was de volgende vis een dikke zeelt. Zelfs zo'n dikke vis, dat dit een nieuw pr betekende!
Lex mocht later dezelfde avond met mijn nieuwe stok ook nog een zeelt vangen, die met 50,5 cm een schitterende ervaring werd. Ook Lex pakte zo'n hybride en de reeks blankvoorns was qua lengte ook zeer aansprekend: 25-32 cm.
De eerste zondag van juli ging ik met een natuurfotograaf op ijsvogelsafari. Een van de broedwanden was op een water met een goed karperbestand. Omdat de observatie van de wand zo'n 2 uur in beslag zou nemen, leek het hem een goed idee als ik een hengel mee nam. Ik ging met minimale bepakking en een bakje kattenbrokjes en krill pellets op pad.
Minimale bepakking
Er waren al snel karpers geïnteresseerd, zowel in de pellets als in de drijvende brokjes. Nadat ik 3 karpers aan de pellets had gevangen was het dan toch de beurt aan de drijvende brok. Met een surface controller en anderhalve meter onderlijn bracht ik de brokjes richting de azende karpers. Een paar vissen hapten lustig door het oppervlak. Ineens een bek bij mijn brokjes en de controller werd op sleeptouw genomen. Ik denk dat de vis al gehaakt zat maar sloeg voor de zekerheid toch nog even aan. Een geweldige dril volgde met als climax de vis in het net. Met 2 vissen van hoog in de 60 was ik een zeer tevreden mens.
( Foto's Peter en Lex van der Heijdt en Peter van Renen)