Peter dobbert door.. in Lelystad

Voor wie mijn vorige column heeft gelezen, en zich afvraagt hoe het NK matchvissen voor mij is verlopen: ik ben geen kampioen geworden. Niemand trouwens, want de wedstrijd is op het laatste moment afgelast. Erg jammer, maar ik heb begrepen dat de organisatie op het laatste moment een ander parcours moest zoeken en dat is met een grote groep nationaal verspreide vissers niet realistisch. De wedstrijd is verplaatst naar het voorjaar 2014 en ik hoop dan mee te kunnen doen.

Dat ik uiteindelijk toch een wedstrijd met de matchhengel in Flevoland heb gevist, is te danken aan de federatie. Ik werd uitgenodigd om deel te nemen aan de vrijwilligersdag van Midwest Nederland. Een uitnodiging die ik met graagte aanvaarde, want ik heb een hoop gezichten al jaren niet meer gezien of gesproken. En tegen een geheel verzorgde visdag zeg ik natuurlijk nooit nee.

Samen met vismeester Rien Faasse vertrok ik zaterdag op tijd richting Lelystad. Er was een uitstekende opkomst. Het was geweldig om mijn oude commissie- en bestuurscollega’s weer eens de hand te schudden. En de mensen van het kantoor, die tevens vandaag (fantastisch) gastheer waren. Na welkom en lunch komt daar het moment van vissen.

We vissen op viscomplex De Huif in Lelystad, wat al lang niet meer alleen een forellenvijver is. Er worden op dit moment vijvers gegraven voor karper-, steur- en meervalvisserij, en er zijn meerdere gemengde vijvers met karper en forel. Ik kies voor de dichtst bij de eettent gelegen vijver, gewoon omdat er een lekker zonnetje schijnt en de wind er geen vat heeft. Mijn tafelgenoot van HSV Haarlem komt er gezellig naast, zo delen we samen ons aas. Zoals men van mij mag verwachten, vis ik met een matchhengel, voorzien van een kleine plompe waggler. Onderlijntje 15/00 en haakje 10 erop, dotje maden erop en vissen maar. Heel moeilijk is het niet, want binnen 2 minuten sta ik al een forel te drillen. Er zit genoeg vis, en er worden ook nog kruiwagens vol forel uitgezet. De vis zit erg hoog maar blijken toch nog wel moeilijk te vangen. Ik doe een klein polystyreen balletje aan mijn haak, en doe er 4 maden bij. Het aas zakt nu superlangzaam en dit wordt zeer gewaardeerd door de forellen, want ik vang er 2 kort achter elkaar en verspeel ook nog een hele dikke. Een klein tipje van mijn aasgeheim licht ik hier meteen even toe: ik had mijn maden een hele week in een bakje met geraspte kaas gedaan ( Beemsterkaas, jong belegen). Hiervan gaan ze ruiken en door het vet van de kaas gaan ze iets langzamer zinken.

Gaandeweg worden er meer vissen gevangen en de sfeer wordt steeds gezelliger. We krijgen per vijver hulp van lokale experts, en die van ons doet erg zijn best. Ik weet de score op te voeren tot 6 forellen en daar krijg je best wel dorst van. Ik heb al een tijdje een borrelende vis in de gaten, die duidelijk aan het azen is. Even uitzoeken hoe diep het hier is, wat uitkomt op ca. anderhalve meter, een dot maden aan de haak, hengeltje uitleggen en even lekker aan de jus d’orange. Ik kom niet verder dan het uitpakken van het rietje, als mijn pen wegschuift. Ik tik aan en merk dat er wat anders dan forel aan hangt. Al snel heb ik de belangstelling van de hele vijver, en onder toeziend oog van zo’n 20 vissers en de nodige bezoekers vang ik een mooie schubkarper van zo’n 60 cm. Soms schrijven de columns hun verhaal vanzelf…