Ik had een heleboel plannen wat ik in de zomer zou gaan doen, qua hengelen dan. Helaas werden de plannen een beetje gedwarsboomd door een polsblessure. Ik word zorgvuldig in de tape gezet. Hierdoor moet ik even rustig aan doen en is bijvoorbeeld een dagje spinvissen, feederen of het landen van een zware karper geen goed plan. Duidelijk een moment om de plannen bij te stellen.
Ik heb me de eerste week van mijn vakantie vooral zoet gehouden met het vangen van zeelten. Het water groeit nu hard dicht en de plekken waar ik nog kan vissen zijn op de vingers van 1 hand te tellen. Waarbij ik 3 vingers van die hand al kan overslaan… Ik hou de stekken een beetje vrij met regelmatig voeren. De zeelten zitten er overduidelijk, maar als ze mijn aas niet meteen pakken, walmen ze de draadalg over het aas en kunnen het daarna niet meer vrij opnemen. Het aantal aanbeten loopt nu dan ook hard terug. Toch weet ik er een paar te vangen, waarbij ook de eerste “recapture”, de zwaarste vis van het jaar tot nog toe kwam zowel op 13-6 als 10-7 in het net. Deze vis viel op door een zware bouw en beide keren vocht ze extreem hard en wild. De eerste keer had ik deze vis aan een worm en moest ik de haak afknippen. Bij de hernieuwde kennismaking moest ik concluderen dat de vis hier geen hinder ( meer) van had, want ze was nog net zo sterk, doorvoed en agressief bij de aanbeet ( aanwerpen op het bellenspoor, snel pakken en het aas inslikken). Gelukkig maar, en meteen weer een mooi bewijs dat, mits zorgvuldig behandeld, een vis geen langdurige last heeft van de vangst.
Mijn trouwste vismaat, zoontje Lex, wil graag weer eens een record breken. Een blik in zijn recordlijst leert me dat een karper van meer dan 43 cm een record betekent, dat moet te halen zijn in de Beemster. Mijn laatste 2 bezoeken brachten meerdere vissen van een halve meter in het net, en ook wat giebels. Die heeft Lex nog nooit gevangen, dus misschien zit er wel een dubbele PR in!
 |
We vertrekken na het middagbroodje en leggen 3 voerstekjes aan. Gewoon brasemvoer, 2 handen maden en een half blikje maïs erin. Al snel komen er bellen op de stek en ook de eerste staarten kolken door het oppervlak. Ik heb Lex alvast met zijn karperhengel, dobber en aan de haak een worm en een korrel maïs op de stek gezet. Terwijl ik mijn spullen pak roept hij me al, want er hangt een hard vechtende karper aan zijn hengel. Lex ziet al helemaal gebeuren als plots de karper het riet in duikt. Gelukkig komt hij los en is een nieuw PR een feit: 48 cm. Dat is mooi, want dat kan makkelijk weer eens verbeterd worden. Nog is de koek niet op, want op de 2de voerstek, waar ik recent 3 giebels ving, is duidelijk activiteit te zien. Een aanbeet kan niet uitblijven. De vis wordt gehaakt en vliegt meteen het riet in. Ik word erbij geroepen. Lex weet al snel dat het geen karper is, maar hij lijkt er wel op. De vis heeft zich helemaal vast gezwommen in het riet en ik moet met het schepnet door de rietkraag heen. Net nadat ik het net onder de vis heb gestoken en de lijn bevrijd van het riet, lost de haak. Maar de vis zit veilig in het net en het is een giebel. Zijn 2de PR is een feit en ik kan terugzien op een geslaagde visdag. Dat ik zelf niks vang, is nu even niet belangrijk. Een kinderhand is snel gevuld, maar de handen van Lex zijn vandaag overvol!
|
