Kroos op het water is meer dan vervelend. Een kroosdek is slecht voor de kwaliteit en voor de doorstroming van het water. En kinderen kunnen een krooslaag aanzien voor gras. Hoe kom je er af en hoe zijn we er ooit aan gekomen?
De bedekking van het wateroppervlak met kroos belemmert de toetreding van licht en lucht. Met zuurstofloosheid tot gevolg. En dikke lagen kroos kunnen behoorlijke verstoppingen veroorzaken. Het woekerende vermogen van de kroosvaren, want zo heet het plantje, mag dan ook niet worden onderschat.
Eilanden kroosvarens
In Boskoop en Reeuwijk bijvoorbeeld liggen sloten en hoofdwatergangen vol met kroosvarens. Als ze bij stuwen en gemalen terechtkomen, worden het complete eilanden en belemmeren zo de toestroming van water naar het gemaal. Het lage waterpeil vlak voor het gemaal veroorzaakt dan gemakkelijk storingen. Door voortdurend het kroos te verwijderen proberen we die problemen te voorkomen.
Herkomst Edward Augustus Bowles was een bekende tuinder die in Enfield (Middlesex) een twee hectaren grote prachtige tuin had. Hij was waarschijnlijk een van de beste amateur-tuiniers uit zijn tijd. Buiten de achting die hij kreeg omwille van zijn bekwaamheid en gedrevenheid was hij ook erg geliefd bij zijn tijdgenoten vanwege zijn humor, menslievendheid en warmte. Veel tuinplanten hebben zijn naam gekregen, ofwel omdat hij ze vond of ontwikkelde, ofwel omdat men hem eer wilde aandoen. Onder andere de vochtminnende planten Carex stricta Bowles Golden, Mentha rotundifolia Bowles en Salix Bowles Hybrid.
Prachtige watervaren Bowles reisde veel en was steeds op zoek naar nieuwe planten. Zo was hij eind van de 19e eeuw eens op plantenjacht in Biarritz en vond daar een vijver, mooi rood gekleurd door Azolla caroliniana. Hij noemde het een 'prachtige watervaren' en stuurde enkele van deze planten in een pakketje naar huis. Bij zijn thuiskomst was hij laaiend enthousiast toen hij zag dat de plantjes zich hadden vermeerderd. Hij vond het leuk ermee te spelen door ze onder te duwen. Wanneer ze weer aan het oppervlak verschenen waren ze even droog als daarvoor. Soms bleven er wel enkele druppeltjes op de bladeren die in het zonlicht glansden als diamanten.
Onuitroeibaar
Hun aantal nam alsmaar toe in zijn vijver. Bowles moest al voor het eind van de maand juli hele kruiwagens ervan verwijderen om nog water te kunnen zien. In de winter vroren de kleine plantjes vast in het ijs; toen het ijs smolt waren ze mooier dan ooit met een nog dieper karmozijnrode kleur. Ze kwamen ook terecht in andere vijvers in zijn rotstuin en lieten er zich niet uitroeien. Ze kwamen ook in de rivier New River terecht die door zijn tuin stroomde en bedekten er een bocht. Gelukkig volgde daarop een strenge winter en overleefden de plantjes deze niet.
Bron foto + tekst: Rijnland