Vanmorgen was eindelijk het moment daar. Na meerdere keren uitstel vanwege de vorst, reed de onderzoeksbus van Sportvisserij Nederland vanmorgen het recreatiegebied Spaarnwoude tussen Amsterdam en Haarlem binnen. Langs de kant veel ongeduldige sportvissers die –net als wij- razend nieuwsgierig zijn naar de actuele visstand.
Na het laatste onderzoek uit 2009 zijn we namelijk al weer twee vissterftes en meer dan 18.000 kilo dode vis verder. De hamvraag is dan ook: zitten ze er nog? Een eerste zegentrek, uitgevoerd door visserijbedrijf Kalkman, levert niet veel meer op dan hopen bagger, blad en een klein teiltje magere schubkarper en een drietal kroeskarpertjes. op zich nog geen reden tot paniek want op deze plek was het, het vorige onderzoek ook al niet best, aldus Piet Kalkman.
Verderop heeft het onderzoeksteam van Sportvisserij Nederland met het electro-visapparaat meer succes. De ondiepe, plaatselijk met riet begroeide oevers leveren karper, zeelt een kroeskarpertje en een driedoornige stekelbaars op.
Vissen, vangen, meten, wegen en weer terugzetten. Het is een continu proces dat nauwlettend gevolgd wordt door de tweedejaars leerlingen van de sportvisacademie uit Alkmaar. Op de vraag of er al een eerste indruk is reageren de onderzoekers, Gerrit van Eck, Jan Willem Kroon en Paul Wijmans eensgezind. “Eerst maar eens de volgende zegentrekken afwachten, dan weten we meer.”
Maar aan het eind van de ochtend en vier zegentrekken en veel afgeviste oevers verder is het wel duidelijk. Rond de dertig karpers zijn er gevangen in de oever en circa honderd met het electro-visapparaat. Dat waren er volgens Paul in 2009 nog ruim zeshonderd in totaal en dat bij eenzelfde visserij inspanning.
Verder is volgens de onderzoekers ook de opbouw van de visstand veranderd. Het gemiddeld formaat van de karper ligt nu beneden de 50 centimeter. In 2009 waren er nog uitschieters tot 80 centimeter. Positief is het feit dat er relatief veel jonge karpertjes van 10-15 centimeter zijn gevangen. De jeugd heeft de toekomst, maar dan moet er wel hoognodig aan het huis van de vis worden gesleuteld.
De bagger in combinatie met ijs en sneeuw zal anders in de toekomst nog meer slachtoffers gaan eisen. Dit is duidelijk terug te zien in de visstand. Echte ‘survivors’, zoals kroeskarper en zeelt maken nu een groter deel uit van de visstand. Dat klinkt mooi, omdat het niet de meest algemene vissoorten zijn, maar de oorzaak is minder leuk. Het is hoogtijd voor een grote opknapbeurt onder de waterspiegel. De onderzoekers zullen hiervoor in de eindrapportage aanbevelingen doen. Nog tien weken en dan staat alles op papier. Tegen die tijd brengen wij u meer nieuws over de vervolgstappen.