Greep uit de week 187

Ook daar weer waterschappen die vis willen verwijderen om water helder te maken, gemeentes die oevers onbereikbaar maken door natuurvriendelijke inrichting, natuurorganisaties die vissers weg willen houden. Daar gaat veel tijd in zitten, tijd die ik liever besteed aan het scheppen van gave sportvismogelijkheden! Morgen hebben we een bijeenkomst met de adviseurs van alle federaties om goede ideeën te bespreken. Ik heb ze uitgedaagd om al hun briljante, wilde en misschien wel onmogelijke plannen aan mij te mailen en dan vooral met het idee dat de sportvissers er beter van moeten worden. De creativiteit van mijn collega's valt me niet tegen! Ik heb negentien mooie plannen gekregen en ben benieuwd naar de toelichtingen. Nederland moet nóg mooier worden voor sportvissers, daar gaat t om!

Boze brieven
Op woensdag moeten er een paar boze brieven de deur uit. Niet iedereen heeft voor ogen dat we samen voor álle sportvissers in Nederland moeten werken, of dan in ieder geval voor de aangesloten sportvissers. Ik ben niet zo goed in boze brieven maar als je me lang genoeg irriteert, lukt het toch aardig.

Dode vis
Het zal mij benieuwen hoeveel dode vis er onder het ijs vandaan komt. Op veel plekken in het land melden mensen al vissterfte. Nu ken ik meerdere wateren die van zo'n sterfte enorm zijn opgeknapt. De sterkste vissen blijven over en krijgen meer ruimte en voedsel. De natuur is onvoorstelbaar veerkrachtig, kijk naar de brand bij grasdrogerij Hartog destijds waar bluswater voor minstens tien ton dode vis zorgde. Het vervelende is alleen dat soms nu juist die stokoude, monumentale topvissen het loodje leggen. Karpers van zestig jaar oud, snoeken van 1.25 meter. Vissen waar sportvissersdromen van gemaakt zijn. En die heb je niet zomaar vervangen.

Het is jammer dat het ijs vaak de schuld krijgt van wintersterfte, of sneeuw die erop ligt. De echte oorzaak is achterstallig baggeronderhoud. IJs op een gezond water geeft nooit problemen. Als er licht doorheen kan al helemaal niet, want daardoor kunnen de nog aanwezige algen zuurstof produceren en aan dat kleine beetje zuurstof hebben de vissen 's winters genoeg. Ze zijn immers nauwelijks actief en met een hartslag van twee per minuut verbruik je weinig. Houdt sneeuw het licht tegen, dan is er minder zuurstof. Meestal nog wel genoeg, want in koud water lost veel meer op dan in warmer en zoals gezegd, koude vissen kunnen met weinig toe. De problemen komen pas wanneer dat beetje zuurstof grotendeels opgesoupeerd wordt door bacteriën die bezig zijn rottend plantenmateriaal af te breken. Een dikke baggerlaag dus, die volop zuurstof vreet. Als dat een tijdje doorgaat zonder dat er nieuwe zuurstof bij komt, gaat het fout. Althans, dat vinden wij. Die dode vissen vormen voor de natuur geen enkel probleem maar wij balen ervan. Vooral wanneer die topvis waar we al jaren achteraan zitten, ineens op z'n rug ligt. Een begeerde trofee gedegradeerd tot een rotte vis dobberend in een hoekje tussen de rommel.

Richard van den Bos