Als belangenorganisatie van sportvissers is je voornaamste doel om het de sportvissers zo goed mogelijk naar de zin te maken. Méér en betere mogelijkheden om te vissen creëren, mooie wateren, goede visbestanden, duidelijke en vooral niet teveel regels. Soms lijkt het er helaas op dat je vooral bezig bent allerlei bedreigingen van je af te houden.
Terug van vakantie kom ik verbazingwekkende dingen in mijn mailbox tegen. Een waterskibedrijf heeft zijn oog op een van onze topwateren laten vallen, de pieren dreigen zomaar twee maanden dicht te gaan. Veel werk aan de winkel met als hoogst haalbare resultaat dat de sportvisser niets merkt.
Vrijdag hebben we overleg met Landschap Noord-Holland over de voorwaarden in een huurcontract. Een pak van hetzelfde laken dat we grotendeels aan onze eigen achterban te danken hebben. Behoud van de huidige situatie is hier uitermate lastig. Kamperende karpervissers - althans een aantal daarvan - gedragen zich al jaren zodanig onbeschoft dat zelfs ik inmiddels gematigd enthousiast ben over een aantal beperkingen. Gelukkig tonen de mannen van het landschap zich bereid het nachtvissen op een deel van de oevers nog toe te staan. Het begint wat op de Franse situatie te lijken: nachtviszones en slechts een deel van de oevers toegankelijk. Nu is het aan ons om ook die andere Franse gewoonte over te nemen: de mensen die die vrijheid kennelijk niet aan kunnen, hard aanpakken.
Badgasten
Als allround visser neem ik me dikwijls voor om de verschillende visserijen te gaan beoefenen op de daarvoor meest geschikte momenten. Dat betekent dat ik in het voorjaar onder meer op karper vis en dat ik me nu zou moeten richten op geep en makreel, en harder. Daarbij doet zich een klein probleem voor: kijk ik in de winter reikhalzend uit naar geep en makreel, op dit moment heb ik vooral zin om te karperen. Mooie karpers in Frankrijk gevangen, net het boek van Alijn Danau gelezen, dan krijg je dat.
Woensdag heb ik vrij. Mijn dochter wil het Pinkeltje spel met me spelen. Ik wil vissen. Het kan haast niet anders of het druk bezochte zwemstrand aan het meer trekt een hoop karpers aan. Dat gewoel en gewroet werkt meestal als een magneet op vissen. Mijn voorstel om het Pinkeltje spel in de vistas te stoppen en aan het meer te gaan zitten, valt in goede aarde. De aanwezige friettent helpt natuurlijk mee.
Twee hengels een meter of zestig buiten de ballenlijn lijkt me veilig. Toch zit ik niet echt rustig. De mensenmassa groeit met de minuut. Een paar keer lopen er zwemmers ongeveer op de plek waar ik lig. Enkele badgasten hebben me ook wat verstoord aangekeken. Straks haak ik een zwemmer en krijg ik die hele meute achter me aan. Na een uur toch een klein oplopertje… Zie je wel, er zit vis! Ik moest hier zaterdagochtend vroeg maar eens terugkomen. Kan ik meteen een paar keer voeren.
Richard van den Bos