Vismaat Jan wil nu eindelijk weer eens een visdag met veel actie. Aangezien mijn stek op het grote water elk weekend van donderdag tot zondag vol staat met tentjes, ben ik mijn blik ook al aan het verplaatsen. Stagiair Jeroen wees me erop dat die graskarpers in ons dorp intussen wel aardig gegroeid zijn en zo'n grasser is dan wel geen echte karper, van dat formaat wil ik er toch wel een keer eentje vangen. Daarbij komt nog dat het voor zo'n graskarper niet warm genoeg kan zijn: ze komen uit China en vinden ons land zelfs nog te koud om zich knap voort te planten!
Woensdag zitten we aan de vaart. Uit de zon in de wind is het goed toeven. Ik heb een paar keer een emmertje tijgers gevoerd en zo te zien liggen ze daar rug aan rug op te wachten. Ik krijg meteen de ene lijnzwemmer na de andere. Door mijn top ver onder water te steken en een lichte swinger te gebruiken probeer ik de lijn goed op de bodem te houden maar kennelijk komt-ie vlak voor de ondiepe overkant toch weer een stukje omhoog. Het is stom van me dat ik dat te laat door heb want de vissen zijn ontzettend snel verstoord. Wat dat betreft heeft Jeroen ze weer even goed de stuipen op het lijf gejaagd! Ik had direct wat verder van de overkant af moeten gooien maar kennelijk stond ik nog in de 2004-stand: toen viste ik hier een paar keer en moest je zo dicht mogelijk tegen de kant aan gooien.
Bij Jan op het smallere stuk gaat het beter. Hij gooit zijn eerste aasje op de overkant en loopt om om die fout recht te zetten. Ik houd zijn hengel vast terwijl hij het aas alsnog langs de kant gooit. Meteen sta ik een karper te drillen! Jan is nog net op tijd terug om 'm te scheppen.
Volop actie
Het eerste uur is er volop actie. Daarna wordt het iets rustiger en dat is eigenlijk wel lekker. Zo kunnen we even zitten en praten en een kop thee drinken. Af en toe gaat de telefoon, het blijft tenslotte een doordeweekse dag en het werk stopt niet als ik een dag vrij neem. Een snoeiharde run snerpt door mijn derde gesprek heen. Gelukkig kan Jan 'm pakken. Het blijft prachtig, die keiharde aanbeten. Ik weet niet hoeveel ik er in mijn leven al gehad heb maar het lijkt wel een verslaving. Je kunt niet wachten tot de volgende. Vandaag komen ze in gestaag tempo en dat is genieten!
De wind wordt minder en de activiteit van de karpers ook. Die graskarpers zou het niet uit moeten maken, deze hitte, dus dit weer zou bij uitstek kans op zo'n Chinees moeten bieden. Mijn rechterswinger knalt weer omhoog en ik heb een knappe vis vast. Als hij door de oppervlakte knalt, zie ik het meteen. Verdraaid, het is er eentje! En een knappe ook zeg, althans, voor mijn doen. Ergens in de 80 centimeter, zo te zien. Een prachtvis. 
Lekkerbek
We voeren even bij en laten de hengels er een half uurtje uit. Wat rust op de stek kan geen kwaad en bovendien, we willen rustig genieten van de lekkerbekken die Jan zonet bij de visboer heeft opgehaald. Kort nadat we opnieuw hebben ingegooid, krijg ik weer een beet. Als deze vis boven komt, word ik echt enthousiast. Een bak van een graskarper! Hij zwemt een paar rondjes waarbij hij steeds op het verste punt haaks op mijn lijn door het oppervlak gaat. Wat een gaaf gezicht zeg!
Deze vis is nog groter dan de vorige. Trots poseer ik voor de camera. Jan schiet er een paar mooie platen van. Jan heeft zijn actie en ik mijn grassers. We zijn allebei dik tevreden.
Richard van den Bos