Op donderdagavond komt VBC Amstel, Gooi en Vecht bij elkaar. Dat wil zeggen, de VBC in oprichting. Een klein comité heeft de voorbereidingen voor de oprichting getroffen en vanavond ligt er een convenant en een voorstel voor de werkwijze en de bezetting op tafel.
Het convenant verschilt behoorlijk van het aanvankelijke concept en naar mijn idee in positieve zin. Het is nu duidelijk dat elke visrechthebbende volwaardig VBC-lid is en zijn eigen bevoegdheden en verantwoordelijkheden behoudt. Dat is belangrijk voor de deelnemende partijen en daarover bestaat nu geen enkel misverstand meer. Het eerdere concept wekte de indruk dat een VBC-bestuur dingen namens verenigingen of beroepsvissers zou gaan doen en dat is absoluut niet de bedoeling. Een VBC is een overlegplatform, meer niet. Het vermeende VBC-bestuur heet in het nieuwe convenant 'werkcomité' en vanavond stellen we nog eens duidelijk vast dat het werkcomité uitsluitend zaken voorbereidt ter stroomlijning van het VBC-overleg en aldus volledig ten dienste van de VBC-partijen staat.
Aanhanger
Het vislesseizoen is weer in volle gang. Gelukkig hebben we inmiddels een aantal nieuwe vismeesters in het team maar dat brengt vooralsnog niet de gehoopte rust. Meer vislessen betekent ook een grotere logistieke uitdaging - een toegenomen stroom van materiaal in en uit ons kantoor - en concreet vertaalt zich dat in een enorme berg dozen en emmers waartussen we zitten en tientallen telefoontjes en mails om voor elke les lokale vrijwilligers te regelen. Ook de opleiding van de nieuwe vismeesters vraagt tijd en inzet. Gelukkig is het lesgeven op de basisscholen buitengewoon inspirerend. Aan het eind van de dag ben je doodmoe maar zit je tegelijk vol met energie. Als ik dinsdagochtend mijn auto heb volgeladen voor de tocht naar Woudenberg, vraag ik me af of het geen tijd wordt voor een visles-aanhanger. Dat scheelt laden en lossen en bovendien, je kunt moeilijk iedere vismeester verplichten een stationcar aan te schaffen.
Open dag
Zaterdag de jaarlijkse open dag van de HVZ. De klassieker onder de open dagen en altijd leuk, alleen al omdat ik er veel oude bekenden spreek die ik buiten de HVZ-dag bijna nooit meer zie. We staan samen met Sportvisserij Nederland collega Gerwin in een stand. Ik herinner me nog de eerste beurs waar we als POS stonden, ook een HVZ-dag. Bijna niemand had van ons gehoord en de hele dag kon ik mensen vertellen wat we doen en waarom dat voor de Nederlandse sportvissers zo belangrijk is. Dat is nu wel anders. Iedere beursbezoeker kent ons en vragen die we nu krijgen, gaan over specifieke zaken waar de vissers tegen aan lopen. En natuurlijk af en toe een klacht, over het palingmeeneemverbod, de ingewikkelde regelgeving of het feit dat er nog steeds niet één VISpas voor heel Nederland is. Ik heb er altijd een beetje moeite mee dat wij zaken in onze schoenen geschoven krijgen die niet bij ons vandaan komen en die we juist al jaren proberen te verbeteren. Natuurlijk snap ik best dat niet iedereen weet wie welke regels bedenkt hoor, maar toch. Ik vind het óók belachelijk dat je in april en mei niet met wormen mag vissen en dat je niet overal het hele jaar 's nachts mag vissen en ik heb soms de grootste moeite om vriendelijk te blijven wanneer verenigingen steeds maar moeilijk blijven doen over inbreng van hun viswater. Wat mij en zo'n beetje de hele organisatie betreft staat morgen al het Nederlandse water in de VISpas maar helaas hebben wij niet de bevoegdheid om dat te regelen. Wij kunnen alleen maar praten als brugman met alle visrechthebbenden en vragen of ze alsjeblieft hun water aan alle VISpashouders beschikbaar willen stellen. In het belang van de Nederlandse sportvissers. En helaas, dat belang is niet altijd het belang van de visrechthebbende.
Richard van den Bos