Ons verenigingsleven zit vreemd in elkaar. De contributies zijn zo laag dat je er nauwelijks iets van zou verwachten. Ten onrechte! Een professionele organisatie is bijna dag en nacht bezig te zorgen dat de sportvissers in Nederland zo goed mogelijk kunnen vissen. Wil je zelfs die dertig euro niet betalen dan nog lift je mee. In tegenstelling tot andere sportverenigingen komt het werk van onze organisatie ten goede aan élke sportvisser.
Nu doet zich iets raars voor. 'Zo goed mogelijk vissen' betekent onder meer 'met zo min mogelijk papieren en zo min mogelijk beperkingen in zoveel mogelijk water kunnen vissen'. Vandaar dat we ijverig werken aan een dikke lijst van viswater en één VISpas. En ook bezig zijn het verplicht meenemen van die dikke lijst uit de Visserijwet te krijgen.
Ik wees al op de extreem lage contributies. Zelfs het gymclubje van mijn dochter is al vier keer zo duur. Doordat wij zo hard aan die ene viswaterlijst hebben gewerkt, kan een goed meewerkende, solidaire vereniging niet zomaar meer z'n contributie tot een normaal niveau verhogen. Bij de buren krijg je namelijk voor een prikkie dezelfde viswaterlijst en dezelfde VISpas en dat hebben de zunige Hollanders snel door. En die buurtverenigingen ook. Dus zoeken sommige clubs naar andere bronnen van inkomsten.
Drie hengels
Ruim tien jaar geleden werkte ik bij de AHV. Veel Amsterdamse karpervissers hadden de grote wens om met drie hengels te vissen. Na de nodige heftige discussie was het AHV-bestuur om: op bepaalde wateren zou er ruimte voor zijn en vooruit, daar mochten de karperaars dan hun derde hengel uit het foedraal trekken. In mijn naïviteit dacht ik dat er een toevoeging in de nieuwe viswaterlijst zou komen: 'in de volgende wateren is het toegestaan om met drie hengels te vissen'. Een geweldige uitbreiding van de vismogelijkheden en een langgekoesterde wens van veel leden in vervulling. Maar nee, er kwam een drie hengelvergunning! Ik geloof dat-ie 150 gulden kostte. Kassa! Van het geld zou karper worden gekocht om uit te zetten - die je dan natuurlijk alleen aan je derde hengel zou mogen vangen. Na Amsterdam volgden al snel andere verenigingen en dacht ik als het hele land doorreizende karpervisser op een gegeven moment: laat maar, ik vis wel met twee hengels.
Nachtvissen
Een melkkoe van recentere datum is de nachtvisser. Ben ik nog druk aan het overwegen of je de mogelijkheid om 's nachts te vissen niet gewoon in de Visserijwet moet regelen - overal het hele jaar nachtvissen - of desnoods via de landelijke organisatie, zie ik links en rechts dat diverse verenigingen de nachtVISpas bedacht hebben. Twee uur nadat de zon achter de horizon verdwenen is, heb je ineens een extra VISpas nodig. Bij elke vereniging weer een andere! Een extra zinnetje in de lijst van viswater zou ook volstaan maar dat levert natuurlijk - behalve tevreden sportvissers - niks op. Een reden zou zijn dat je de nachtVISpas van overtreders kunt intrekken. Een voordeel voor de echte hooligans zie ik daar wel: je kunt rustig een vreugdevuur ontsteken en je afval naast je tent neerdumpen zonder risico dat je échte VISpas wordt ingetrokken.
Dé VISpas
Wat staat ons nog meer te wachten? De kunstaasVISpas? De tentVISpas? De snoekbaarsmeeneemVISpas? De bootVISpas? De VISvoerpas? Volgens mij is het tijd dat we weer eens stil staan bij wat we nu willen met ons vergunningstelsel. Het moet eenvoudig en duidelijk zijn, en in mijn ogen is dat één VISpas met véél mogelijkheden. Een goedkopere zeeVISpas voor wie alleen op zee vist, akkoord. JeugdVISpas voor kids voor een tientje, kan ik ook mee leven. Maar dat lijkt me voldoende.
Richard van den Bos