Donderdag de eerste visles van het nieuwe seizoen. Normaal starten we pas in april maar HSV De Karper uit Bergen heeft erop aangedrongen om de les bij hen eerder te geven zodat de enthousiaste kinderen direct mee kunnen met de jeugdcursus van de vereniging. 's Ochtends heb ik er spijt van dat we onze poot niet stijf gehouden hebben. Striemende regen en kou voorspellen weinig goeds.
Voorzitter en hulp bij het vissen Ton Visser zegt dat het dichtstbijzijnde water niet zo goed is. Ik ben blij als we al een visje vangen en verder lopen lijkt me dan ook een goede gok. Gelukkig - zoals bijna altijd trouwens - blijft het tijdens het vissen droog. Tot mijn vreugde zie ik aan het eerste dobbertje dat van mijn groepje te water gaat al direct een tikkie. Dat moet goed komen. Even later stijgt een gejuich op als Marijn het eerste voorntje boven haalt.
De hagelnieuwe Stekkie spulletjes doen het perfect en iedereen heeft het naar zijn zin. Het kost moeite de 27 enthousiaste kinderen weer op tijd op school terug te krijgen. Iedereen wil doorvissen. Dat is alvast één eigenschap van echte sportvissers die ze allemaal hebben.
Waterschapsbestuurders
Zaterdag moet wel de mooiste dag van het jaar tot nog toe zijn. Helaas wist Marco Kraal dat niet toen hij een paar weken geleden een bijeenkomst voor waterschapsbestuurders uit de sportvisserij op de lijst Water Natuurlijk plande. Ik wist het ook niet toen ik toezegde er een presentatie te houden. Had ik het wel geweten dan had ik het even goed gedaan want ik vind het belangrijk om contact met onze waterschapsbestuurders te hebben.
Het is een goede bijeenkomst. We horen ervaringen van bestuurders die al langer zitten, Jaap Quak vertelt over relevante beleidsontwikkelingen, Marco Kraal zet ons standpunt over massaal wegvangen van brasem om helder water te krijgen (Actief Biologisch Beheer) uiteen en ik verhaal over hoe we de wensen van onze sportvissers bij de waterschapsbestuurders zouden kunnen krijgen. We hebben nu via de lijst Water Natuurlijk sportvissers in de waterschapsbesturen zitten en het is zaak daar zo goed mogelijk gebruik van te gaan maken. Die bestuurders moeten weten wat er leeft binnen de sportvisserij, welke wensen er zijn en hoe ze die binnen het waterschap het beste kunnen verwezenlijken. Dat laatste is uiteindelijk waar de sportvissers – die massaal op de sportvissers in Water Natuurlijk gestemd hebben – op zitten te wachten: betere vismogelijkheden doordat die Water Natuurlijk bestuurders het waterschap tot voor vis en vissers gunstige acties bewegen. En als de sportvissers erop wachten, moeten wij eraan werken!
Kwarkbollen
Zondag ga ik wielrennen. Een rondje om het Alkmaardermeer heen. Zo zie je meteen hoe slecht je daar bij het water kunt komen: vanuit Uitgeest, linksonder, met de klok mee fietsend kan ik pas vlak voor de Woude, rechts bovenin, een blik over het weidse water werpen. En dat is ook meteen de laatste kans. Okee, ik had in plaats van Alkmaar het pontje bij Akersloot kunnen nemen en naar rechts kijken maar dan nog.
De zoete lucht van de kwarkbollen die ik als extra brandstof mee heb, brengt direct visherinneringen boven. Bij het karperen vorige winter had ik ze ook vaak mee. Het wordt tijd om weer eens een serieuze poging te wagen.
Richard van den Bos