Peter dobbert door...

Het is de ochtend na de eerste dag van de herfst van 2024 wanneer mijn vismaat Marcel met mij naar Zaandam rijdt. De dag van het tweede federatieve kampioenschap karper penvissen. Vorig jaar won ik met overmacht, doordat ik zowel een goed plan had als een ongelooflijk goede visdag. Toen viste ik individueel, omdat ik ook nog storingsdienst had, daar kun je je maat natuurlijk niet mee opzadelen. Ook voor dit jaar had ik dat plan. Maar toen bleek dat mijn vriend Marcel en ik de enige 2 individuele deelnemers waren, hebben we ons meteen maar als koppel aangemeld. Wel zo gezellig, en maar 1 auto nodig.

De organisatie was dit jaar in handen van Tobias Coesel van de federatie, en Bas Witte namens HVZ en ik namens Sportvisserij Castricum. We zouden vanuit 2 clublocaties vertrekken, maar doordat Tobias een ongeluk kreeg in de week voor de wedstrijd, besloten we allen vanaf het sfeervolle HVZ-kantoor te starten.

Om 8 uur mocht ik het startsein geven en gingen de (helaas maar 5) koppels op pad. Of eigenlijk 6 koppels, want er was ook nog een controleurskoppel, die ons een beetje in de gaten zou gaan houden. Ergens in de Zaanstreek zat ook nog een wedstrijdleider (Don), die de uitslagen vanaf WhatsApp live zou overzetten naar een excel-bestand.

Wij startten nabij West-Graftdijk, alwaar een mooi klein stekje ligt dat meestal snel vis oplevert. Dat ging bijna goed, want Marcel mist direct een karper en ik verspeel een mooie brasem. Na 15 minuten hadden we ieder een mooie giebel, goed voor de categorie “diversen”. Door naar de Eilandspolder, waar ik enkele mooie plekken weet met duikertjes, bruggetjes en bermsloten. Hier verzamelde ik een serie karpertjes en giebels, maar bij Marcel bleef het bij giebels. Die categorie hadden we nu wel voldoende gevuld, dus door naar de Beemster.

Mijn favoriete stek daar wemelde van de activiteit. Niet alleen karper, maar ook fietsers, want er was een puzzeltocht gaande. Wel gezellig, iedereen vroeg of wij het bewuste object van de foto herkenden. Ook de kinderen van de buurt vonden ons razend interessant, en al snel hadden we 5 blaagjes van 5 tot 9 jaar met 4 crossfietsjes in onze kielzog…

Ik had inmiddels het gevoel dat mijn lijst wel voldoende gevuld was voor een goede klassering (ik had 6 schubkarpers en 3 giebels op de lijst, goed voor zo’n kleine 3 meter), nu werd het tijd om Marcel op de vis te zetten. De plekken waar de vis actief was, moest hij als eerste aanwerpen, om te kijken of ze pakten. Dat leverde hem direct onze grootste vis op: 52 cm.

In een bermsloot waar drie op het oog fatsoenlijke karpers aan het borrelen waren, probeerde ik mijn geluk nog even. Ik wierp elk van de vissen aan, de eerste en tweede negeerden het aas, nummer 3 was zeer gretig en pakte direct de 2 wormen. Na een korte dril kwam hij uit deze 30 cm diepe prutsloot tevoorschijn, en wat bleek: een spiegel. In de 18 jaar dat ik in de Beemster vis, heb ik ooit een spiegeltje van nog geen 25 cm gevangen, en verder nooit één gezien of gevangen. En uitgerekend op de dag dat ik dit het beste kan gebruiken, bijt er 1 aan mijn haak! Wat nog meer is, er staan nu 10 vissen op mijn lijstje. En ook op de lijst van onze teamscore komt deze vis apart erop.

Zoals voorspeld gaat om 1 uur de wind vrij snel richting noord en stoppen de vissen abrupt met vreten. We hebben nog wel “broes” op de stek, maar we krijgen alleen nog maar lijnzwemmers. (Bij de prijsuitreiking horen we dit van bijna alle teams).

Tegen half 4 melden we ons bij het HVZ-kantoor en help ik de prijzentafel klaar te zetten en drank en hapjes uit te serveren. De verhalen komen aarzelend op gang, want we willen het toch vooral spannend houden voor elkaar. Op 1 na heeft iedereen vis gevangen, en meerderen hebben 6 schubs op de lijst, en bijna iedereen ook wel 3 bijvangst (allemaal giebels dit jaar).

Van mijn vooraf bedachte stekkenschema is helemaal niks terecht gekomen, en ook mijn tactiek, de grote vissen tussen de kleintjes weg te pulken, wat me deze zomer zo prima verging, gaat in modderwolkjes op. Het kwam eigenlijk gewoon neer op stekkenkennis en ordinair geluk.
Nadat Don iedereen welkom heet, de organisatie en de sponsoren bedankt, gaan we over tot de prijsuitreiking. Er zijn meerdere vissers met 6 mooiere schubs dan de mijne, en 3 giebeltjes hebben ze ook allemaal. Marcel en ik hebben wel de grootste 2 giebels, maar dat lijkt niet genoeg. Ook waren enkele vissers wel klaar met die giebels en hebben een heleboel terug gezet zonder te meten (dat was achteraf niet zo’n goed idee). Want tot mijn verbazing blijk ik met 2 cm voorsprong op nummer 2 en 9 cm op nummer 3 de wedstrijd te hebben gewonnen. De spiegel maakte het verschil!

In eerste instantie wordt het HVZ-koppel als kampioen uitgeroepen, maar later blijkt dat de spiegelkarper niet was meegeteld op ons teamformulier. En zo mocht Marcel zich een week later ook tot federatiekampioen kronen.
Iedereen hartelijk dank voor de organisatie, gezelligheid en gezonde concurrentie en de sponsoren uiteraard bedankt voor de prijzen. De verenigingen AHB Uitgeest, DVW, Sportvisserij Castricum, Viscollege De Hengelaar, HSV De Ringdijk, VZOD en HVZ dank voor het verlenen van vergunning voor het houden van de wedstrijd in jullie verenigingswater. Volgend jaar weer, en dan met meer deelnemers. Dus houd de site in de gaten, en dan vooral de wedstrijdagenda.