Het was een tijdje stil van mijn zijde. Erg druk met werk, veel culturele uitjes en relatief weinig ontwikkelingen op het front van loodvrije producten, maakte dat ik weinig nieuws te melden had.
Ik heb mij in de mij beschikbare vistijd vooral gericht op penvissen op karper en zeelt, wat op zich mooie resultaten heeft opgeleverd. Wat mij opvalt, is dat ik in wateren waar ik al jaren vis, nu ineens grotere brasems dan ooit tevoren vang. Vissen van 59 tot 63 cm, meerdere in 1 sessie op water waar ik voorheen alleen lage 50-ers kon vangen. Ook de zeelten in deze wateren zijn groot, 50+. Mij hoor je niet klagen.
[Classic penvissen!]
Afgelopen week mocht ik een interview geven voor een online magazine van de provincie Noord-Holland, waarbij ik samen met een andere (zeer bekende) sportvisser mocht toelichten hoe de ontwikkelingen rond het loodvrije vissen nu gaan en wat de belemmeringen zijn als dit volgens het tijdsplan van de Green Deal al in 2027 wordt doorgevoerd. Wij hebben zowel de voordelen qua gebruik en milieu, als de problemen rond beschikbaarheid, prijs, soms matige of slechte kwaliteit als het feit dat lood van buiten de EU gewoon te koop blijft, toegelicht. Ik ben benieuwd naar het eindresultaat.
Over lood vervangen gesproken, ik heb weer de nodige loodvervangers kunnen testen, zowel shadkopjes op mijn visvakantie in Zweden als hagels van diverse merken bij het dobbervissen. En zowaar heb ik weer eens een echt goed product in handen gekregen. De 2de generatie non -toxic shots van Dinsmore zijn werkelijk goed te gebruiken, laten de lijn heel en zijn van het juiste gewicht zoals aangeduid. Wel jammer dat ze op de eerdere versie lijken, die niet bepaald goed waren ( scherp, sneed door de lijn). Ik kreeg deze shots van een vismaat die ze uit Denemarken mee nam, waar loodvrij al een aantal jaren de norm is. Zo heb ik nu naast de ijzeren staafjes van Imflo ( die ook aan een upgrade bezig is) ook weer conventionele hagels in de koffer.
Het mooie voorjaar heeft er in behoorlijk wat wateren geleid dat er veel plantenoverlast was en ook veel vissterfte. Dit, en de bevisbaarheid van het stedelijke water, heeft mijn grootste aandacht binnen de VBC. Ik hoop er uiteindelijk in te slagen om viswater in de publieke ruimte door gemeente en waterschap als recreatie- en sportaccommodatie te laten beschouwen. Met het beter toegankelijk maken van oevers en bevisbaar maken van het water wil ik mensen de kans geven dicht bij hun woonplaats te kunnen vissen. Dat is nog beter voor het milieu ook, want zeg nou zelf, het is toch heerlijk als je voor de deur je hengel kunt uitleggen, in plaats van kilometers rijden met de auto.
Zeg nou zelf, dit is toch een aanfluiting als visplek in een woonwijk!
Ik ben vanuit mijn rol als voorzitter van HSV Limmen betrokken bij de fusie van de 5 visverenigingen in de gemeente Castricum. We zijn in een vergevorderd stadium om 5 clubs samen te voegen tot 1 grote club, en hopen hiermee een solide basis voor de toekomst te leggen, zowel qua activiteiten als voor de waarborging van het mogen vissen in de gemeentelijke wateren.
Een van de nieuwe activiteiten was de vismiddag met enkele bewoners van een zorginstelling. Samen met een vismeester en een collega-bestuurder hebben we 4 bewoners een uurtje meegenomen naar een mooi stekje vlakbij hun tehuis. Het was prachtig weer, de vis werkte ook nog een beetje mee en we kregen ook nog eens de nodige aandacht van de lokale pers. Reden voor mij om me meer te gaan verdiepen in het organiseren van evenementen voor deze doelgroep.
Een andere doelgroep waar ik me actief voor inzet, is waar de stichting GWHS mee bezig is: hengelspullen inzamelen, opknappen en verdelen onder mensen die zelf het geld niet hebben voor visspullen ( zoals bijvoorbeeld mensen die onder financieel toezicht staan, betalingsregelingen hebben e.d.). Ik heb inmiddels 2 pakketten vismateriaal kunnen aanbieden, en de volgende levering loopt alweer lekker vol.
Onze federatie timmert ook weer behoorlijk aan de weg. Na het vertrek van een aantal ervaren medewerkers en de verhuizing naar een nieuw kantoor, was het voor de organisatie duidelijk even zoeken naar nieuwe mensen en welke zaken de meeste prioriteit moesten krijgen. Inmiddels is het kantoor weer mooi op sterkte en worden de activiteiten weer opgepakt en uitgebouwd. Naast meerdere themadagen voor bijvoorbeeld het vrouwenvissen is er nu ook een karper-penvis wedstrijd. Kijk, dat is nou precies wat ik echt leuk vind. Natuurlijk heb ik mij aangemeld. Ik heb al de nodige tactieken uitgedacht, aasjes en montages geprobeerd en stekken verkend. Nu maar eens kijken of ik de competitie aan kan gaan met de andere penliefhebbers. Maar bovenal genieten!