Enkele tientallen baarzen later begon ik heel even te geloven in hogere machten. En nog steeds maak ik, als ik ga vissen, twee stekken.
Waterman. Een sterrenbeeld.
Maar recent ook een serie docu's door Menno Bentveld gepresenteerd over de strijd van de Nederlander met het water. Ik vond de titel intrigerend, heb de serie opgenomen en met volle aandacht en enige verbijstering teruggekeken.
Deze strijd gaat niet over die tegen het stijgende zoute zeewater, maar vooral over de overbenutting van het zoete. Het ging over een landbouwer, die zijn gewassen op een Zeeuws eiland niet meer van zoet water kon voorzien (alle kwel was opgedroogd). Daarom liet hij wekelijks talloze vrachtwagens vol water uit het Volkerak aanrijden.
Over de strijd van Brabantse boeren en een bierfabrikant, die allemaal heel veel water nodig hebben, waardoor er zelfs beken droog gelegd werden. Over het vasthouden van water in stedelijk gebied en het onder water zetten van een polder daar direct naast. En over het opvoeren van rivierwater, stroomopwaarts vanaf de rivier naar de bovenloop van een beek (!), omdat daar geen water meer uit de grond kwam.
Onze rivieren voeren jaarlijks ontzaggelijk veel zoet water aan uit de bergen en binnenlanden. Zoet water heeft heel veel waarde voor ons, als gewasvoeding, veevoer, energiebron, industrieel productwater en drinkwater. En als habitat voor onze zoetwatervissen. Zodra zoet water in zee verdwijnt, verliest het veel van zijn waarde voor bovengenoemde doelen. Toch is een behoorlijk deel van de internationale waterhuishouding zo ontwikkeld, dat we overschotten aan zoet water zo snel mogelijk naar zee transporteren. Het behouden van zoet water is van levensbelang. Opslag, buffering en tegengaan van erosie en ontbossing kan hierin helpen. Stof tot nadenken!
Ik heb mijn vakantie dit jaar voor de schoolvakanties uit gehouden. Echter, binnen de beperkingen en mogelijkheden kon ik met mijn jongens in de grote vakantie nog een weekendje Duitsland doen. We waren in het kuurplaatsje Bad Salzuflen, waar het riviertje de Salze stroomt. In het stadscentrum was een vistrap geïntegreerd in een kunstwerk of andersom. Op de wat matige foto zie je dit aan de rechterkant onder de brug.
Mijn eigen vakantie, midden juni, werd afgesloten met een gigantische regenbui en overlopende putten. Het had naast veel schade en ellende ook wat kleine positieve effecten. Zo was mijn thuiswater tot die bui glashelder en viel er geen vis te vangen. Na de bui was het water troebeler en kwamen de vissen ineens weer tevoorschijn.
Ik vermoed dat er ook wat tuinvijvers zijn overgelopen. Ik ving de week na die stortbuien in onze regio in de Eilandspolder een mooie koikarper, die nog erg gewend was aan de dagelijkse voederstroom van zijn vijver. Eén minuut nadat ik gevoerd had, hing deze mooie vis al aan mijn haakje.
Mocht iemand hem herkennen, hij zwemt in Graft.
