[COLUMN] Peter dobbert door...over de Vrijwilligersdag 2020 en een trip down memory lane

Een prachtige gebeurtenis waar ik altijd naar uitkijk. Ik heb altijd mijn vaste maatje mee ( Rien) en ik spreek veel mensen. De dag wordt afgesloten met wat gerookte forel en een mooie herinneringsmok...van Richard van den Bos.

Tekst loopt door onder de foto


Met Richard begon voor mij het vrijwilligerswerk voor - toen nog - de POS. Ik bemande op beurzen de federatieve stand (HVZ, Utrecht), hielp af en toe bij een visles en verhuisde de spullen na de beurs weer naar Uitgeest.
Ik zat in die tijd ook nog in het federatiebestuur voor de jeugdactiviteiten. Ik was ook met Richard naar Edam gereisd voor de oprichting van een VBC voor Het Lange Rond. Zoals ik nu weer begonnen ben in de VBC van het HHNK.

Vanuit deze contacten gingen Richard en ik af en toe uit vissen. Barbelen in Ochten, grote voorns in het IJ, karpertjes in Spaarnwoude, zeelten in de Noorder-IJ-plas en uiteindelijk samen naar de Swalm in Limburg.
Vissen met de stickfloat op kopvoorn en serpeling. Het laatste weekend van september 2008 visten wij daar, ik drie dagen. Richard kwam zondagmorgen om 6 uur ter plaatse na een rit van 2,5 uur. We hadden een prachtige dag, vingen niet veel, maar Richard sloot af met een prachtige winde die hij tussen de takken van een omgevallen boom vandaan wist te halen. Ten voeten uit, ik zou aan zo'n stek niet beginnen. Richard zou niet rusten voor hij het in ieder geval had geprobeerd. Een half uur lang...




Het is 2020.
De vrijwilligersdag kan niet doorgaan. Ik heb een lege plek in mijn agenda en nog een handjevol vakantiedagen over die ik op moet maken. Ik besluit drie dagen terug te gaan naar de Swalm om te vissen in onze stijl van toen (ik heb de hengel nog) en zo een klein eerbetoon te brengen aan mijn maatje van toen. Dé bruggenbouwer die kon verbinden, ontwikkelen, verbroederen. Maar bovenal genieten van het vissen.

Op dinsdag vertrek ik vanuit een regenachtig Noord-Holland naar Roermond. Voorbij Eindhoven breekt de zon door. De Swalm heeft een normale waterstand. Het water is redelijk helder en ik kan aan de gang. De eerste stek is bij een bruggetje vlakbij de monding in de Maas. Ik vang er drie serpelingen, waarvan de grootste 21,5 cm lang is, een verbetering van mijn PR. Was hij 4 mm groter, kon ie als nieuw nationaal record worden gemeld, maar die 4 mm ontbraken.



Woensdag staat in het teken van het Leudal. Ik steek bij Kessel met de pont de Maas over. Een dreigende lucht maakt duidelijk dat de dag minder mooi wordt dan gisteren. Ik vind een stek aan de Neerbeek, tegenwoordig ingebracht in de landelijke lijst van viswateren. Ik vang met de matchhengel 20 baarsjes in 20 minuten. Wel leuk, maar dat kan ik thuis ook. Dus inpakken. Een zwerftocht door het dal brengt me langs alle denkbare stekken van de Tungelrooyse beek en de Leubeek. Geen van allen nu te bevissen. Het water is klaar als kraanwater en veel te ondiep. Een schichtig alvertje is het enige wat ik zie.



Terug naar de Neerbeek dan maar.
De TomTom brengt me in een uithoek, nog geen 500 meter van de Maas. In een valleitje stroomt de beek in een redelijk rechte lijn, onderbroken door rietveldjes en wierbedjes. Een ijsvogel vliegt geagiteerd weg. Ik strooi wat maden en bevis het stroompje. Weer een baarsje. 10 meter verder dan, weer twee baarsjes. Weer een stukje verder krijg ik wat meer beet. Ik zag hier net ook al een vis springen. Na een handvol baarsjes vang ik een blankvoorntje.

Overmoedig doe ik twee maden aan het haakje 18. De dobber duikt al snel weg en als ik aansla, bonkt een sterke vis richting rietveld. Hij zwemt zich vast, maar ik weet hem toch los te krijgen. Na een stevig gevecht land ik dolgelukkig een kopvoorn van net geen 40 cm.



Een mooie vistrip, met mooie vangsten en een warme herinnering aan een veel te vroeg overleden vismaat.
Geen mok dit jaar, maar toch weer een mooie afbeelding van Richard op het netvlies.

Ondanks dat we elkaar dit jaar dus niet treffen in Lelystad, wil ik toch een shout out doen naar alle vrijwilligers die hebben bijgedragen aan de vislessen, beurzen, kennismakingsdagen, BOA-activiteiten, jeugdbegeleiding, kortom iedereen die namens de hengelsport toch in de frontlinie heeft meegedraaid. Blijf dit doen, we zijn hard op weg de grootste sportbond van Nederland te worden en jullie hulp is hierin broodnodig.

Blijf gezond en blijf vissen!

Opgedragen aan de beste bruggenbouwer, die ik ooit gekend heb....